ایونت های ادایی!

در ماه‌های اخیر، افتتاحیه‌ها و رویدادهای برخی کسب‌وکارها به‌ویژه کافه‌ها، رستوران‌ها و… در تهران، بیش از هر زمان دیگری به نمایش‌های پرزرق‌وبرق و به قول نسل زد، «ادایی» تبدیل شده‌اند.
نور، موسیقی و دود، فضایی پرهیجان می‌سازند، اما در عمق ماجرا عمدتا خبری از کیفیت، نوآوری یا برنامه‌ریزی واقعی نیست.
کافی است چند روز بعد از این افتتاحیه‌های پرهزینه سری به همان کافه یا فروشگاه بزنید؛ تجهیزات ناقص، پرسنل آموزش‌ندیده و محصولاتی با نوسان کیفی…
جایی که قرار بود نماد یک برند نو باشد، به تجربه‌ای ناپخته و کوتاه‌ تبدیل می‌شود.
به گزارش نان ایرانیان، نکته جالب اینجاست که این «ایونت‌های ادایی» تنها به خودشان آسیب نمی‌زنند، بلکه به افتتاحیه‌های حرفه‌ای و برندهای معتبر نیز لطمه می‌زنند.
آن‌ها سطح انتظارات مخاطب را پایین می‌آورند و فضای بازار را پر از هیاهوی بی‌ثمر می‌کنند؛ تا جایی که در کوتاه مدت و میان مدت، مخاطب دیگر نمی‌تواند تفاوت میان «نمایش» و «واقعیت» را تشخیص دهد.
در بیشتر این موارد، برندهای ادایی از زیرساخت لازم برای توسعه‌ یا گسترش شعب برخوردار نیستند.
آن‌ها بدون استراتژی و تنها برای «دیده شدن»، وارد بازی ایونت‌سازی می‌شوند؛ بی‌آنکه بدانند برند با هیجان ساخته نمی‌شود، با تکرار کیفیت ساخته می‌شود.
در مقابل، برندهای حرفه‌ای دنیا برای شروع از افتتاحیه نرم استفاده می‌کنند؛ روشی تدریجی و هدفمند برای آزمودن سیستم، دریافت بازخورد واقعی مشتری، اصلاح فرآیندها و آماده‌سازی تیم…
چنین شروعی شاید پر سروصدا نباشد، اما ماندگارتر است، چون بر پایه‌ی تجربه، دقت و احترام به مخاطب بنا شده، نه صرفاً برای فضای مجازی….
بی‌تردید، ماندگاری در کسب‌وکار مهم‌تر از هر ایونت پرزرق‌ وبرقی است.
شاید وقت آن رسیده که از «ایونت ادایی» عبور کنیم و همان هزینه‌ها را صرف برگزاری رویدادهای آموزشی، انتقال تجربه و معرفی واقعی محصولات کنیم.
زیرا همان‌قدر که ایونت‌های ادایی می‌توانند بی‌فایده باشند، با اندکی هوشمندی می‌توان رویدادهایی هوشمندانه، تخصصی و هم‌افزایانه طراحی کرد؛ رویدادهایی که ارزش خلق کنند، تجربه منتقل کنند و موجب رشد جمعی شوند.
صنعت غذا، کافه و… در ایران سرشار از موضوعات تخصصی قابل گفت‌وگو و توسعه است؛ از استانداردسازی فرآیندها گرفته تا طراحی منو، آموزش نیروها، بازاریابی تجربه‌محور و حتی پایداری…